BENİRVA: 2017

Koskoca 365 günü neredeyse sayılı saatler sonra kapatıp, dünyanın bir turunu daha tamamladığına sevineceğiz. Kimimiz için hazırlıklar aylar öncesinden başladı, kimimiz için haftalar öncesinden kimimiz ise bu sene kutlamama kararı aldı. Hediyeler alındı, sofralar kuruldu. Herkes yavaştan kutlamalara başladı bile..

Benim için 2017 nasıldı?

Açıkçası net olarak çok güzel yada çok kötü diyemiyorum 2017 için. Zira yıllara "en iyisi", "en kötüsü" sıfatlarını yakıştıramıyorum. Tek bir şey söyleyebilirim her anlamda dolu dolu yaşadığım bir yıl oldu...

2016'nın 31 Aralığın da "yapılacaklar listesi/wish list" oluşturup; tüm sene boyunca yazdığım listeyi kontrol etmeden -bakalı birkaç dakika oldu- meğersem %90'nını gerçekleştirdiğimi görmem beni biraz daha mutlu ve gururlu hissettirdi. Bir şeyleri başarabilmek, bunun uğrunda ilerlerken aynı zaman da kendini geliştirdiğini görmek ve karşı taraflara örnek olmak seçimlerimde ne kadar doğru adım attığımı bana göstermiş oldu.

Peki neleri başardım ?

--GEZMEK--

Öğrenciyim ve bu yoğunluğumun arasında gezmem imkansız derken, gezmeyi görmeyi istediğim "Ankara-İstanbul-Zonguldak-Aydın-Bursa-Uşak" başta olmak üzere birçok şehri ve tatil yerlerini gidip gezdim. Bunlar biraz iş vesilesi biraz da kendi çabamla da olsa yinede bunu yapabilmek benim için büyük bir adımdı.

--BLOG--

Benim için belkide en önemli şeylerden biri blogum. Kendimi daha rahat anlatabileceğim, yaşadıklarımı sizinle paylaşacağım bir blog açmak istedim. Bunu hemen harekete geçirip; çok sevdiğim "benirva" adlı blogumu açmış ve yazılarımı paylaşmış oldum. Sizlerden gelen güzel yorumlarla, iyi ki diyebildiğim için çok teşekkür ediyorum!

--EĞLENCE--

Bu sene gitmediğim festival, katılmadığım konser, aktivite, etkinlik ....vb kalmadı. Sonuna kadar tadını çıkarıp, ara ara yoğunluklarda ara vermek insanın kafasını ne güzel de rahatlatıyor öyle..

--TANIŞMALAR--

Açıkçası bu sene benim için ünlülerle dolu dolu bir yıl dolu.. Mahmut Orhan'dan tutun da Fatma Turgut, Mehmet Erdem, Doğan Duru, Kerem Tekinalp ve dahasıyla tanışıp, güzel sohbetlerimiz benim için birer minik hatıra olması ile birlikte iş dünyasının saygın CEO'ları ve Genel Müdürleriyle tanışmam ise paha biçilemez bir deneyimi bana yaşatmış oldu.

--İŞ HAYATI-OKUL--

Kendimi geliştirmek adına, gitmediğim seminerler-sempozyumlar-konferanslar kalmadı. Kendimi yine geliştirebileceğim sertifikalı eğitimler ile çok farklı bir bakış açısına sahip oldum diyebilirim.

--SOSYAL SORUMLULUK--

Her bireyin gerçekleştirmesi gereken bir görevden ziyade sorumluluk diye düşünüyorum. Bu vesileyle saf yürekler, tertemiz hayaller görmüş oldum.

---

Bu listemin sadece bir bölümüydü.. Tüm listem bir yana dursun, bu sene "kime aşık olmamayı", "kimlerden nasıl uzak durmayı", "dost kazığı", "saygısızlık", "linç" ve daha birçok şeyle nasıl başa çıkarım bunu öğrendim..

Sevdiğim insanı kaybettim günlerce yas tuttum, yer geldi eğlenmelerden kendimi alamadım. İnişli çıkışlı bu yılın bitmesiyle yeni yılda:

Ülke refahının daha iyi olmasını, aklımızda-üzerimizde korku olmadan yaşamayı, kendimizi üzecek stresli ortamlardan ve kişilerden uzak kalmayı, bizi yükseltecek bize bir şeyler katacak kişilerle tanışmayı, sevgiyi-saygıyı-hoşgörüyü toplumca öğrenebileceğimiz, güvendiğimiz kişilerden kazık yemeyip-aldatılmadığımız, ailemizin hep bizim yanımızda olduğunu bileceğimiz, güvenimizi kıracak insanları hayatımızdan çıkaracağımız ve en önemlisi HAYALLERİMİZİ YAŞAYACAĞIMIZ bir sene olsun 2018... Hoşgeldin yeni bebek :)

Sizler neler yaptınız 2017'de lütfen yorumlarda bana bahsedin! Kendinize iyi bakın! SEVGİLER!!!

-ZONGULDAK/EREĞLİ GEZİSİ-
Part II

Evet, Ereğli yazımın ikinci kısmını yazmak için geldim. Arayı fazla uzatmadan yazayım dedim hemen başlayayım.

Sahil şeridinden kendimizi caddenin karşı tarafına atıp, her yerini gezip görmek için ara sokaklara daldık adeta. "Oraya gidelim. Yok burası daha iyi. Ay bak burada ne var buraya gidelim!" diye diye kendimizi çok farklı ara sokaklarda bulduk..

Müzeye giderken ..

Birçok fotoğraf çekimi yaptıktan sonra, hatıra olsun diye biraz fazla sesli yapmış olacağız ki sokak bir anda kalabalıklaşmaya başladı :), yolun sonunda benim dış görünüşüne hayran kaldığım; deniz manzaralı adeta filmlerdeki gibi kocaman konak olan ama şimdilerde Karadeniz Ereğli Müzesi önüne geldik. İçeriye girmek isteyip, güvenlik görevlisinin saati geçirdiğimizi söylemesi ile hevesimiz kursağımızda kalsa da bir daha ki gidişimde orayı muhakkak ziyaret edeceğim.

Karadeniz Ereğli Müzesi

O sokak boyunca yolumuza devam edip, ardından gençler burada ne yapıyorlar acaba diye kafamıza bir soru takılmasıyla (biliyorsunuz ki, bizim yaşımızda kilerin en büyük aktivitesi maalesef ki kafelere gitmek..) bizde birkaç kişiyle sohbet edip; kafeler sokağına yol aldık. Kısa bir yürüyüş mesafesinden sonra maksimum 4-5 kafenin bizi karşıladığı yine deniz manzaralı mini bir sokağa geldik. Hatta baya şaşırmıştık İzmir'dekine göre kıyasladığımız için fakat burayı da pek bi sevdik.

Kafeler sokağını çekmeyi unutmuşuz. Bu üst geçidin sol tarafı kafeler sokağı. Bu manzaraya bakıyor.

Akşam olunca yorgunluğun da üstümüze çökmesi ile birlikte, yerimizden kalkarak yemek yerleri aradık. Normalde amacımız Ereğli'nin meşhur pidecisine gitmekti fakat, yorgunluktan mı akşamın verdiği karanlıktan mı bilemeyip bir türlü bulamadık gideceğimiz yeri :)

Özdemir Park AVM

Neyse ki yine mini bir AVM işimizi görmemize yardımcı oldu. Şaşırdığım başka bir nokta ise İzmir'de akşam saat 8'den sonra her yer AVMler bile dolu olurken, Ereğli'de ise akşam saat 8'den sonra sokakların neredeyse boş olmasıydı. AVM'de olur dedik orada da pek insanlarla karşılaşamadık. Hatta AVM turu yapıp, yeme-içme faslını bitirdikten sonra biraz eğlenecek yer arayalım dedik ama öyle bir yer bulamadığımız için marketten birkaç şey alıp odalarımıza geçmeye karar verdik. Akşam iş çıkışı olduğu için kime ne sorsak "ben de orada çalışıyorum, bak burası " diye bize güler yüzle davranmaları oldukça hoşumuza gitti.

Özdemir Park içi.

Akşamı ise böylelikle kapatmış olduk. Ertesi gün yola çıkacağımız için eşyalarımızı hazırlayıp Ereğli maceramızı orada bitirmek zorunluluğunda kaldık.

Not: Ekim ayının 14'ünde orada olmamıza rağmen, akşamının bu kadar soğuk olacağını tahmin etmiyordum :)

Not2: Tekrar gelmeyi, görmediğim yerleri görmeyi çok isterim :)

Not3: Tüm Ereğli halkına kocaman sevgiler!

Yazımın burada sonuna geldik. Umarım bir gün arkadaşlarımla tekrar keşfe gelirim...Bir sonraki maceramda görüşmek üzere sevgiler!B.

-ZONGULDAK/EREĞLİ GEZİSİ-
Part I

Selamlar! Yazılarım için hızımı almışken bugün sizlere, iş gezisi-teknik gezi adı altında gittiğimiz Zonguldak-Ereğli den biraz bahsetmek istiyorum. Biraz dedim ama azıcık uzun olabilir; bu yüzden iki parta bölmeye karar verdim :)

Erdemir Fabrikası'na giderken.

Hazır gezi planlarımı rotamı yavaştan çizmeye başlayan ben, Türkiye de gezilip görülecek yerleri pas geçmeden, yurt dışına gitmek istemediğimi fark ettim. Bunlardan biri de; eğer işim düşmese belkide: ""hayatta" gezi amaçlı gezeyim." demeyeceğim bir yerdi Ereğli benim için taa ki görünceye kadar....

Güzel ve keyifli bir yolculuktan sonra sabah saat 4-5 arasında Zonguldak'a giriş yapmış, havanın aydınlığı hafiften şehre yansıması ile: " sanayiye gömülmüş bir şehir" olarak ön yargıya kapılmama sebep olmuştu. Sanayiden belki bir ömür boyu işim gereği ayrılamayacak olan ve aynı şekilde sanayi ortamını bir bayan olarak seven ben bile o gaz bulutu tabakasını görünce fikrimin değişmesine sebep oldu. -İzmir ve Manisa'daki fabrikaların yanında Erdemir'i görünce asıl sanayinin orada olduğunu anlamış oldum. -

Erdemir'in uzaktan görünümü

Sahilden, kendi konaklama yerlerimize gidene kadar şehrin sessizliği -belkide saatin sabah 6 olmasındandır :) bilemiyorum - arabaların azlığı yavaştan kendini sevdirmeye başlamıştı. Konaklama yerimizi güç bela navigasyon ile bulup; Erdemir'in kendi konaklama misafirhanesine misafir olduk. Yerleşim yerine hepimizin içi o kadar gitti ki, yeşilliğin arasında oluşu bizi büyüledi adeta. Yerleşmeleri yaptıktan sonra hızlıca, vakit kaybetmeden kendimizi işe verip akşam üstü saat 5'e kadar, kendimizi Erdemir de kaybettik.

Sahile Bağlayan Üst Geçit

İş görüşmelerimiz tamamlandıktan sonra, gezme imkanı bulup bu küçük yeri keşfe çıkmak istedik. İlk olarak arabayla mı gitsek diye düşünürken, ardından küçük bir yerleşim yeri olduğunu ve yürüyerek çok daha farklı şeyler göreceğimize inandığımız için yürümeyi tercih ettik.

Konaklama yerlerinden sahile neredeyse 15-20 dakikalık bir süre ile rahatça ulaşabiliyorsunuz. Yukarıda da dediğim gibi arabaların büyük şehirlere nazaran daha az oluşu sizi etkiliyor haliyle...İlk olarak sahilden yürüyerek keşfe çıkalım ardından içerilere geçeriz dedik. Fakat adım başı bir yerde yeşilliğin çıkması, o kozmopolit şehrin sıkıcılığı burada olmayışı, aynı zamanda insanlarının aşırı kibar oluşu Ereğli hakkında düşüncemizi tura başlamadan pozitif yapmıştı bile...

Sahil Meydan

Tiplerimizden belli oluyordur belki ondan bize iyi davranıyorlardır desek bile, öğrendik ki gerçekten halkı oldukça kibar ve sıcak kanlı insanlarmış. Birkaç kez etrafa bakmaktan yolda bulsak da kendimizi, arkamızı döndüğümüzde şöförlerin güler yüzle bizleri beklemeleri ve yol verişleri bence büyük saygıyı hak ettiklerini kanıtlıyor.

Sahildeki Herkül Heykeli

Biraz etraftan bahsedecek olursak, sahilden giriş yaptığımız için sahil tam bir kordon gibi hatta tasarım bakımından İzmir Kordonu bile geçer diyebilirim. Temizliği, halkın kullanışı olsun bence sahil adeta "ben buradayım" diyor. Sahilin bir ucu sanayiiye bağlansa da, görüntüyü bozma dursun etrafa verdiği zararı düşünmek istemiyorum bile, genel olarak saatlerinizi kordondaki gibi geçirebilirsiniz. Sahile yakın çay bahçeleri, parklar, dinlenme yerleri ile yorgunluğunuzu atmanız ve manzaranın tadını çıkarmanız için harika bir seçenek.

Sahil

Sahilde ise başıma gelen güzel bir olayı sizlere anlatmak istiyorum. Küçük tezgah açan teyzeler ve amcalar müşteri beklerken, bir amcanın yanına gidip saatlerin fiyatını sordum. Fiyatını söyleyince, "ama ben öğrenciyim" dememle, indirim yaptı. Sonra arkadaşım gelip, "biz İzmir'den geldik bugün buraya" deyince amcanın gözlerinin içinin gülüp "bana güzel günlerimi hatırlattınız. iyi ki varsınız alın istediğinizi. İzmir'e de size de canım feda" demesiyle saati bize verdi. O an topluca yaşadığımız duygu yüklü anları hiçbir zaman unutmayacağım:) Aldığım günden beri kullanırım o saati her taktığımda da amcayı hatırlar ve gülümserim.. Belki de iki parttan oluşan bu yazımın benim için en önemli ve tek anlamlı yeri burası. Ereğliyi bu kadar sevmemin, aklımın orada kalmış olmasının sebebi de ...

Amcanın saati :))

Konuyu dağıtmadan devam edersek; sahilde biraz fotoğraf çekimi yaptıktan sonra, karşı tarafta -içeriye geçip- buranın neresi meşhur diye telefonlara daldık. Maalesef ki, müze saatini kaçırdığımız için ve Cehennem Ağzı Mağaraları da bize yürüme mesafesine göre baya uzak kalınca kafeler sokağının arka sokaklarında kendimizi bulduk....Bu kısmı ikinci partta anlatacağım, biraz merak edin bakalım :) Şimdilik hoşçakalın.. Sevgiler. B.

Part II (tıklayınız)

-ÇEŞME ( ALAÇATI VE ILICA )-

Yeniden merhabalar. Mayıstan beri bir türlü bloğuma girip, adam akıllı bir şeyler yazamadım. Haliyle yazacak şeyler birikti. İlk olarak gezi yazımla başlayayım sonrasında festival yazım gelecek. Takipte kalın J

"Hello again ! I haven’t been there since May and I haven’t written anything on my blog. That’s way so many things were accumulated. Firstly, I will write my travel article then, I will write festival article in this blog. Please, stay on track ! J"

Mayıs ayında abim ve arkadaşlarımız ile minik bir Çeşme turu düzenleyelim dedik. Hem sezon açılmadığı için sakin oluşu hem de havanın güzel olması ile tura başladık.

"My brother, his friends and I wanted to little trip in Çeşme. The season hasn’t opened yet and the weather was good so we started."

İlk gittiğimiz yer temiz havasıyla Ilıca oldu. Tertemiz sahili, berrak denizi ile bir kez daha kendine aşık etti bizi.. Temiz bir sahil turu yaptık ve acıktığımızı fark edip, Kumrucu Şevki’ye gittik. Normalde kumru sevmeyen ben, bunu nasıl bitirdiğimi hatırlamıyorum J

"Firstly, We have been gone in Ilıca. Ilıca has clean beaches and bright sea. We fell in love that view again and again. We have toured around on the clean beach. Then, we realized we were hungry so we went to “Kumrucu Şevki”. I do not like Kumru normally but that day, I did not remember how it finished quickly. J"

Genel olarak, Ilıca’nın yaza hazırlığı ve etrafın sessiz olması ile pek bir şey yapamayıp Alaçatı’ya doğru yöneldik. Alaçatı’ya kaç kere hatırlamıyorum ama her seferinde ilk gitmişim gibi hissediyorum..

"Generally, Ilıca has been preparing by itself to summer. All around were so quiet so we did not anything to do. Then, we decided to went to Alaçatı. I did not remember how many times I went there. But when I go, I feel go like a first time."

Taştan evler, kalesi, sokakları ve insanları beni adeta büyülüyor. İlk olarak Alaçatı Çarşı’sını gezdik. Burası yaza göre oldukça sakindi fakat, yine de gezmeye gelenler vardı. Dükkanlarda ki fiyatlar, İzmir dekine oldukça yakın olduğu için ekstra bir pahalılık göremedim. En basitinden bir magnet 3.5 Türk Lirası..

"Houses, castles, streets are fascinating me. Firstly, we traveled around to Alaçatı Çarşı. This place was very quieter than the summer times. But, some people came here to travel like us. Shops are beautiful and prices are beautiful too. These prices are so close to in Izmir. For example, A magnet price is 3.5 Turkish liras.",

Alaçatılı arkadaşımızla birlikte ilerlerken, ona hep sormak istediğim ama bir türlü vakit bulamadığım Alaçatı Sakızlı Dondurması’nın gerçekten de meşhur olup olmadığıydı. Kendisinin dediğine göre 7 kuşak buralı olduğunu, böyle bir şeyin olmadığını, sadece turistik geziye gelenler için bir kazanç kapısı olduğunu inanmamamız gerektiğini söyledi. Hatta bunu duyduğunda baya baya gülüp: “Keşke her söylenilen şeye inanmasanız “ demişti. Yine de dayanamayıp, “Rumeli Tatlı ve Reçel Evi”ne gittik. Eğer yolunuz düşerse muhakkak buraya gelmenizi tavsiye ederim. Tatlıları ayrı güzel, bin bir çeşit reçelleri ayrı güzel. Dondurmalarına ise diyecek yok. Fiyatları ise yanlış hatırlamıyorsam bir top dondurma 3-3.5 lira iken tatlıları 7-8 lira arasında değişiyordu. Tabi şimdi değişti mi değişmedi mi bilemiyorum. Dediğim gibi o meşhur Alaçatı Sakızlı Dondurmasını yemek istiyorsanız burada yemelisiniz, gerçek sakızdan yapılmış olup gerçek dondurmanın tadına varıyorsunuz.

"Our friend who was born in Alaçatı, I wanted to ask him a question. This question was : " Is there Alaçatı Sakızlı Dondurma really ?". He said that this ice-cream made by some people who they want to earn more money. It is not famous and not belongs to Alaçatı. Even, when he heard that question, He was laughing at this. Then he added some sentences: " I wish you did not believe such things. Money trap." he said. Even so, we have gone to the ice-cream shop. This place name is "Rumeli Tatlı ve Reçel Evi". If you come to Alaçatı, you should eat sweet or ice-cream. These are very delicious and organically made by handmade. Prices are not much expensive. 1 ball ice-cream is 3-3.5 Turkish liras and sweets are 7-8 Turkish Liras. Like I said, if you eat "Alaçatı Sakızlı Dondurma", you should come this place. I am sure, you will like it so much."

Buradan sonraki durağımız ise, Çeşme Marina oldu. Gezi yorgunluğumuzu atıp, güzelce dinlendik. Oldukça keyifli bir gün geçirip, Çeşmeyi sakinken turlamanın keyfine vardık. Yazın ortası olması ile oldukça kalabalık olduğu için eğer gezi amaçlı gelmek istiyorsanız Nisan-Mayıs aylarını öneririm. Zira onun dışında kalabalıktan gezmenin tadına varamıyorsunuz..

"Our last station was Çeşme Marina. We sat in the cafe and us rested. That time was very beautiful and unforgettable.

If you come to Çeşme to trip, you should come in April or May. But if you want to vacation, you should come in July or August."

Başka bir yazımda görüşmek üzere kendinize iyi bakın.. Sevgiler !

"I hope we will encounter my next article. Take care of yourself"

Selaamlaaar !

Ateşş gibi bir yazıyla karşınızdayım !

Geçtiğimiz günler de, Burn ve Power Fm'in sponsorluğu ile gerçekleşen adeta 'ateş eden' bir Electropol yazısı ile karşınızdayım.

Yazmayı uzun zamandır isteyip, festivalin gerçekleşmesi için gün saydığım Electropol bir hızla geldi ve gitti.. Artık seneye çok daha güzeliyle karşılaşmak ümidi ile :)

14 Mayıs'ta Arena da gerçekleşen festival saat 14:00'da kapılarını bizlere açtı. Sıkı bir güvenlikten (3 kademeli) geçtikten sonra bileklikleri takıp, festival alanına giriş yapıyorsunuz. Açık alanda olması ise ayrı avantajlarından.

Benim gitme amacım tabi kide Kerem Tekinalp ve Mahmut Orhan'ı görmekti. Özellikle Mahmut Orhan'a aylardır gitmek isteyip, fırsat bulamamıştım. Gün yüzüyle onu dinledim bu bana yetmeyince kuliste kendisi ile tanışıp, muhabbet etme imkanı buldum :) Şunu söyleyebilirim ki, bu kadar kibar ve kendini 'ne oldum'a kaptırmayan sayılı insanlardan biri. Umarım bir gün sizde tanışma imkanı bulabilirsiniz..

Onun dışında ikinci olarak Mahmut Orhan gibi kibarlığını, mütevaziliğini koruyan, Kerem Tekinalp ile tanışıp, kendisini bin bir şekle sokup fotoğraf çektirdik. Hiçbir şekilde ses etmediği için teşekkür ederiz, gerçekten de harikasın! :)

Ev sahipliği yapan tüm gün eğlencemize eğlence katıp, enerjimizi doruklara çıkaran sevgili Burak Şamlı ile tanışmamı pas geçmek istemedim. Harika bir enerjin var hiç bitmesin ! :)

Festivalin en güzel yanlarından biri DJ'lerin sahnelerini bitirdikten sonra, kuliste kalmayıp bizimle birlikte eğlenceye ortak olmalarıydı.

Baha, Cielo, Beegee, Juicy M, Tom&Jerry 'nin harika performansları, düşmeyen ve bitmek bilmeyen tempoları ile İzmirlilere harika ve unutulmaz bir gün yaşattı.

Festivalin tek eksisi, 16 yaşından küçüklerin oldukça fazla olmasıydı. Fark edilenler çıkarıldı fakat sayıları yüzde 60'lık bir oranda olmaları, sıkı güvenliğe rağmen geçebilmeleri gerçekten olmaması gereken bir durumdu. Şahsen 16 yaş sınırı bile az gördüğüm bu festivale, o ortama katılmaları pek uygun değildi. Seneye daha dikkatli olurlar umarım..

Bol danslı, enerjili bir festivalin daha sonuna geldik. Başka festivallerde görüşmek üzere ! Hoşçakalın!!!!!

Herkese yeniden selamlar !

"Hello again!"

Biliyorum uzun zamandır yazı yazamadım. İşlerim oldukça yoğundu, vakit bulduğum an bilgisayarın başına geçtim ve yazmaya başladım.

Bugünkü yazım bir festival yazısı olacak ! Evet, hem de Çikolata Festivali !

"I know, ı haven't written here since a long time. I had so many works to do. But I find a little time now to write here. Today, I will write Festival. Yes, I will write Chocolate Festival."

1.si düzenlenen Çikolata Festivali'ne bu sene La Vie Nouvelle ev sahipliği yaparak, 3 gün boyunca eğlencemize ortak oldu. Tadımlıklar, konserler, oyunlar, çeşitli workshoplar ve hediyelik eşyalarla İzmir'e farklı bir hava katan Çikolata Festivalini gelin olumlu-olumsuz yönleri ile inceleyelim :)
"This a first festival of about the chocolate in Izmir. It took 3 days and they common to our enjoyment. There were gastronomic, concerts, workshops and gifts in this festival. Now, i want to talk about good sides and negatives sides with you."

İlk olarak, mekan seçimi her ne kadar muhteşem olsa da; maalesef onca kişinin katılım yapacağı hesaba katılmadığı için, yer bulmakta oldukça zorlanıyorsunuz. Eğer açık hava da olmasaydı, nefes almada zorluk çekerdik diye düşünüyorum...
"First of all, In there a lot of people were. They hadn't planned how many people to come here. We could not find to place to take a fresh breath."

Aynı zamanda ''bol tadımlık''ların ve ''ikramlar"ın maalesef ki, bahçe kapısından girer girmez insanların saldırısına uğrayıp 20 saniyede bitmesi nedeniyle; festival alanına giriş yapamadı.. Şikayet alınan bir başka konu da bu oldu.

Fiyatların normalin oldukça üstünde olması ise göze batan ayrı durumlardan biriydi..

"Gastronomic and treats have finished so fast. Many people could not taste it. They have finished 20 seconds. This happened in a complaint. And chocolate prices were much more expensive than normally."

Olumsuzlukları bir yana bırakacak olursak; çalışanların işlerini aksatmadan saniyesi saniyesine çalışmaları, workshoplar, DJ performansları, dans gösterileri ve daha fazlası diğer olumsuzlukları unutturuyor.

"If we leave the negatives sides in this festival, Personals were so good at their jobs. They were working organized. Workshops, DJ performances, dance shows and there were a lot of things to forget the negatives."

Ünlü markaların katılım yapması ve dünyaca ünlü şeflerle çikolata yapımına dair oldukça güzel bilgiler edinebiliyorsunuz.

Biz arkadaşlarımızla 1 Nisan Cumartesi programına katıldık. Orada maalesef workshop kayıtlarına geç kaldığım için katılamasam da izleyici olarak da güzel bilgiler edindim. Aynı zamanda çok çok çok sevdiğim, kendisine ayrı bir hayranlık duyduğu Gizemmakeup ile de tanışma fırsatı yakaladım. Kendisi ile kahve içip, festivalin bir kaç saatini birlikte geçirdik :) Buradan da onu çok öpüyorum :)
"Famous Chefs taught how to make raw chocolate. We were attended at 1 April of 2017 programme.By the way, we could learn new things about the sweets. I don't want to forget to say that, I met my favorite blogger. Her name is Gizem. Also, we know that name is "gizemmakeup". She was so nice, kind and sweet. We drunk coffee and talked about many topics. I love you baby !!"

Kısacası oldukça keyifli bir gün geçirdik. Başka festivallerde görüşmek üzere, belli mi olur belki de karşılaşırız !

Kendinize çok iyi bakın. Sevgilerimle..
"Shortly, we had a very enjoyable day and we had some fun. I hope we will meet another festival. Take care of so much! "

ARKAS KOLEKSİYONU'NDA IŞIĞIN USTALARI

18 Ocak - 31 Mart

Bu Ayın Popüler Videosu

About

LET’S BE FRIENDS

Trending

yazılarım

Uyarı!

Takipteler

POPULAR POSTS

Don’t Miss

İletişim Formu

YouTube channel