Hayatımda bir renk cümbüşü gibi farklı karakterde, farklı görüşlere sahip birçok kadın tanıdım. Hepsinin birbirinden güzel kalpleri, birbirinden güzel bakış açıları vardı. Fakat içlerinde ise bir ezilmişlik bir korku dünyası da hakimdi… Nasıl yani? –Şöyle yani, etrafımızda o kadar çok kadınlar için kısıtlamalar var ki, her karakterdeki bir kadın için bir kulp bulunmuş. Bu iyice o kadınları kafese alacak hale gelmiş ve iç dünyalarını param parça eden cam kırıklıkları ile doldurmuş. Halbuki kanadı kırılmış bir toplum nasıl uçabilir?

                İş insanı olursun yani eski tabir ile iş kadını, “öyle gülme, iş atıyorsun zannederler seni” ya da “bir erkekle iş seyahatine çıkıldığı baş başa ne zaman görülmüş, gitme”cilerle karşılaşılır, sokağa çıkarsın “ o eteği giyme bak, sana laf ederler”, akşam dışarı çıkarsın “gece gezme bak elalem ne der?”cilerle karşılaşılır, evlenirsin “fazla makyaj yapma dikkat mi çekmeye çalışıyorsun sen”cilerle karşılaşılır, mühendis olursun “ kadınsın sen üretimde kız başına ne işin var senin”cilerle karşılaşırsın, sevdiğin fotoğrafı sosyal medyaya koyarsın “tam bi şıllık gibi gözüküyor”cularla karşılaşırsın. Bu listeyi size saysam, yüzlerce sayfalardan oluşan bir kitap yazabilirim. Bu cümleler bir kadın için artık normalleştirilmiş cümleler olmuş. Duyulduğu zaman tepki vermek yerine, “aman sıkıntı çıkmasın” diye kendinden ödün veren bir kadın olmuş, küçüklüğünden beri bu baskılarla büyüdüğü için her ne kadar normal gözükse bile psikolojileri ile oynanır olmuştur. Size bu konu hakkında yazık günah değil mi soruları sormak istemiyorum. Kimine göre yazık kimine göre günah… Gerçek olan tek bir şey var toplum tarafından kadını baskı ile yönetmeye çalışmaları. Bu o kadar kadınlarımızın içine yerleşmiş ki, her ne kadar eğitim seviyesi yüksek bile olsa bunu dile getirmeye utanan, çekinen birçok kadın var ne yazık ki. Hele hele şimdilerde sosyal medya da- sağolsun -fotoğraf paylaşıldıkça hakaret etme hakkını kendinde görenler var. Hele ki hem cinslerine karşı.. Yahu aynı sorunları yaşıyorsunuz, gömmek neden? Onu kırmak neden desteklemek yerine… Diyorum ya sevgi çözecek her şeyi… Sevmek bir yana, anlayın birbirinizi kollayın. Sizi en iyi siz anlarsınız. Bırakın ötekileştirmeyi, kadınları küçültmeyi… Atın içinizdeki kini nefreti…

                Bunca zamandır günümüzde hala olayların ardı arkası kesilmiyorsa, bir kadın attığı bir fotoğraf üzerinden linç yiyorsa, bir de “canımız sıkılmasın” diyip ses çıkaramayanlar varsa: Şimdi sormam gereken şey şu birlikte ne yapabiliriz?

Kendinize iyi bakın… Sevgilerimle, B.